Şairleri kovun bu dünyadan, Şimdi destan yazma zamanıdır!..

Şairleri kovun bu dünyadan,

Şimdi destan yazma zamanıdır!..

Mümbit kelimeler, usulcana akıverin
Şiir söyleyişlerim bitene kadar.
Latif ve temiz kelimeler, usul usul akıverin, 
Şiir söyleyişlerim bitene kadar.
Narin ve nazik kelimeler usulca akıverin,
Şiir söyleyişlerim bitene kadar.
Zira hitabetim yok banim,
Uzun ve yüksek sesle konuşamam ben...

Sinelerdeki buz tutmuş sessizliğin ardından
Bembeyaz üryan bedenler ıslak toprağın altında,
Nedir göklere yükselen bu ses?
Sessizliği ve karanlığı yırtan bu feryat!
Nereden yükseliyor?
Bir annenin ağıt mırıltısı
Uçsuz bucaksız çölde, Çatlayan  toprakta Tökezleyerek şehitlerini defnediyor

Ah sanki ay ve güneş
Şehit baba ve kızının üzerinde parlıyor
Ayaklarını Kevser havuzunda yıkıyorlar
Yanınızda yürüyen üçüncü kişi de kim?
Ne vakit saymaya kalksam yalnız ikinizdiniz
Fakat kaldırıp da başımı solgun Kudüs'e doğru bakınca
Kan kırmızısı cübbesiyle  ve yalın kılıcıyla
Süzülerek yürüyen birini görüyorum hep yanınızda
Seçemiyorum kimdir O?
Hamza mı,Ali mi?
Ömer mi,Selahaddin mi?
İzzettin Kassam mı,Şeyh Yasin mi?
Haniyye mi,Sinvar mı?
Ama kim Allah aşkıyla  yanınızda yürüyen?

Çember olmuş melekler dönüyorlar etrafınızda.
Özgürlük türküleri  söylüyorlar hep bir ağızdan
Zamanda derin mekanda yaygın ve anonim
Altın ,zümrüt,yakut ve incilerle süslü tahtınız
Duvarlarında,İyon taşlarının parlaklığı
Ve altının tarifsiz ihtişamı
Öylesine parlıyor ki zemindeki mermerde
İncire,Zeytine ve Tur dağına yemin olsun ki;
İrem'in salkım salkım üzümleriyle sarmalanmış
Şehitler tahtlaında Rabb'e gülümsüyorlar aşk ile...

Şairleri kovun bu dünyadan,
Şimdi destan yazma zamanıdır....