Sesli Makale Dinle
Mescid-i Aksa Şahidimdir ki;
Ben Kandan Elbiseler Giydim,
Artık Ölebilirim…
Ben, ruhunu getirirsin diye umuyordum oysa….
(Şehid Çocuktan Ümmete)
Bir doğuş şiiri söylemesini istedim O’ndan;
“Üzgünüm” dedi,
Bir mutluluk şiiri yazamam bu saatten sonra!
Üstelik kaç mısrayı daha yakar kalemim bilmiyorum...
Ve kaç dizeyi önüne sererim onu da bilmiyorum...
“Aramızda uçurumlar söz konusuyken”
Ve üstelik tasfiye edilmişken kelebekler diyarından!
Halbu ki; bir çocuk bayramı gibi yaşamak isterdim,
Gökkuşağım, balkonda asılı kaldı günlerce,
Soldu,pörsüdü, müsveddesi gibi şimdi renklerin.
Unutmanın/Unutulmanın gözyaşları gibi…
Annemin temizlik günleri gibiyim,
Yorgun, solgun ve beyaz…
İnsan müsveddelerin dünyasında yalnızım.
Bir damlacık gönlümde dağlardan büyük hüzün vardı,
Sustum, bittim, öldüm kimse anlamadı...
Ama istersen bir kelebek çizerim avucuna,
Bir şiirin,
Bir şarkının,
Bir resmin güzelliğine denk.
İsmi ‘’özgürlük’’ olan…
Hiç bir şey ummuyorum,
Hiç bir şeyden korkmuyorum,
Çünkü özgürüm…
İşte budur özgürlük!..
Ne o yoksa unuttun mu,Özgürlük nedir?
Kölelikten farklı değil midir?
Neden o zaman köle dendiği an,
Adınızdır yankılanan…
Nedir bu ölüm sessizliği?
Neden bu kadar kısık sesin?
Ruhun köleleşsin diye mi?
Özgür iraden kaybolsun diye mi?
Aklın kukla olsun diye mi?
Onlar seni böyle istiyor diye mi? ...
Halbu ki; Siz hıncahınç, onlar bir avuç!..
Bana celladımın bıçağı öğretti
Yaramın üzerinde yürümeyi
Yürümeyi, hem de hiç yorulmadan
Direnmeyi öğretti,ölümüne direnmeyi
Yurdumda ölmek yeter bana
Gömülmek yurdumun toprağına
Toprakta dağılmak,toprağa karışmak
Ve kökleşmek toprağımda
Sonra tekrar dönmek yeryüzüne
Bir demek çiçek olarak
Özgür çocukların annelerine verdiği
Mescidi aksa şahidimdir ki;
Ben kandan elbiseler giydim
Artık ölebilirim…
Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri,
Belki o zaman yazabilirim bir doğuş şiiri…
Şehitler yazar en güzel şiirleri,
Kan kırmızısı mürekkebi.
Umut ve güven verici ,
İnşirah suresi gibi…
YORUMLAR