İSTİKLÂL MAHKEMELERİ

Salona eli bağlı üç kişi getirildi

Mahkeme başkanı Saruhan Mebusu Mustafa Necati, sanıklardan en yaşlısına, sordu 

Efendi Adın ne?

İhtiyar ayağa kalktı

-Hüsnü

-Baba adın ?

-Ramazan

-Nerelisin ?

-İnebolu’nun Çatal bucağından

-Efendi, Sen

Askerden kaçan oğlunu evinde saklamış

bir asker kaçağına yataklık etmişsin

 

-Tövbe de Reis bey 

-Ben tövbe dedim,sen ne dersin ?

 

İhtiyar köylü başkanın üstelemesinden sıkılmıştı

Elini koynuna sokup yıpranmış, buruşuk iki tomar

kağıt çıkardı kürsüye doğru salladı

-Reis Bey


Reis Bey

Şu kafa kağıtlarının içini okusan bana dediğinden utanırsın

-Neden ?

-Bu kağıtlar Balkan Harbin'de ve Çanakkale'de

şehit düşen oğullarımın nüfus kağıtlarıdır

 

İki arslanını millet için şehit veren baba,üçüncü

oğlunu bu ölüm dirim savaşında bir kahbe gibi saklamaz


Salonda çıt yoktu

Mahkeme üyeleri birbirlerinin yüzüne baktılar

Şaşkındılar

İhtiyar birden yamalı mintanını yırttı

Çıplak, ak kıllı göğsü dışarı fırladı

 

-Hele gel Reis Bey,yakın gelde şu kalbura dönmüş göğsüme bak

Bu gördüğün yaraları Makedonya'da Bulgar çeteleri ile


döğüşürken aldım

Sekiz yıl askerliğim var

Ben kurşun yarasına yara demem

Benim yaram Şehit arslanlarımın yarasıdır bağrımı delen

 

Benim oğlum askerden kaçsa bile ben saklamam

Bunu böyle bilesin

 

Mustafa Necati Bey sıkıntısını gizleyemeden sordu

-Peki efendi

Oğlunu en son

Ne zaman nerede gördün ?

"En son ilk kar düştüğünde gördüm

Aha şurada, Kastamonu askerlik şubesinin önünde

Ankaraya selametlerken..."

 

"Sonra hiç haber almadın mı?"

İhtiyar duraladı

 

Bu soruyu beklemediği belliydi

Kuşkulu gözlerle dinleyicilerden yana baktı

Orada birilerinin

bir şeyler söylemiş olmasından korkuyordu sanki

Kararsızdı

Bir süre sağına soluna baktı

Sonra tükenmiş bir sesle başkana döndü

Diyecem diyecem,emme o itin ipini de ben çekecem

 

Başkan gün görmüş geçirmiş bir tavırla sordu

Anlat bakalım öyleyse 

Askerin bazısı kandırılmış

Muhtar getirdi

Hah dedim, oğlan askerden kaçtı para ister

 

Benim okumam yazmam yok

Utancımdan kimseye okutamadım

 

Muhtar her önüne gelene

bana mektup geldiğini demiş

Ele güne bakamaz oldum

 

Dünyaya kahrettim eve kapandım

İhtiyar eğildi, bağlı elleriyle yün çorabının arasından

katlanmış bir kağıt çıkardı

 

Aha mektup bu!.. Alın okuyun

 

Nerdeyim diyorsa gidin yakalayın

 

Asarken de ipini bana çektirin

 

Mahkeme başkanı Mustafa Necati kağıdı açtı,okudu

 

Birden yerinden fırladı, ağlayarak kürsüden indi İhtiyarın önüne geldi

Boğuk sesiyle hıçkırdı

Efendi bizi bağışla

Küçük oğlun da Şehit düşmüş

Sana gelen mektup askerlik şubesinin şehitlik ilmuhaberiymiş

 

İhtiyar elini öpmek isteyen Mustafa Necati Beyi durdurdu

 

-VATAN SAĞ OLSUN

SİZ ASLANLARIM SAĞ OLUN

 

İhtiyar sessizce ağlamaya başladı

 

Çıplak ak kıllı göğsü körük gibi

inip kalkıyor,kırışık yanaklarından süzülen gözyaşları sakallarının içinde kayboluyordu

 

Vatan hainliği suçlamasından kurtulduğuna mı ağlıyordu,son oğlunu da yitirdiğine mi?

 

Kimse anlayamadı...
Derleyen: Hüseyin Yılmaz