Ruh amaç, Beden ise araçtır.

Ruh amaç, Beden ise araçtır.
İnsan, beden ve ruhtan oluşan, âlemin özü ve özeti bir varlıktır. 
Aristoteles’e göre  ‘İnsan olmanın saç ayaklarından biri ruh, diğeri bedendir”. Beden madde, ruh ise onu biçimlendiren, ona “insan” niteliği kazandıran formdur. Mânâ yönüdür aslolan. Bu nedenle yaşamın ilkesi olan ruh amaç, beden ise araç konumundadır, der.
İmam-ı Gazalî, ruhun bedenden ayrı bir varlık olduğunu söylemiş ve şöyle örneklendirmiştir: “Ruh bir hükümdar, beden ise onun tasarruf ettiği büyük bir ülke yahut ikâmet ettiği bir hanedir.”der.
Hane tek başına bir şey ifade etmez, hatta insansız hâldeki tekin olmayan yapılara “metruk bina” denir. Metruk yani “bırakılmış, terk edilmiş ve kullanılmayan”anlamına gelmektedir.
Toplumda “Ruhsuz insan” ifadesi de buradan gelmektedir aslında; donuk, heyecansız, duygusuz, aldırmaz, ot gibi.
Ruh yaşamak için bedene ihtiyaç duymaz. Ancak beden yaşamak için ruha ihtiyaç duyar.
İnsanın ruh sağlığına sahip olması onun için hayati bir önem arz eder. Maneviyat noksanlığı ruhu aç bırakır. Maneviyat eksikliği ile aç kalan ruh insanı yaşamaktan soğutur ve bunalımlara iter.
İnsanın, yaratılış amacına uygun, ölçülü, dengeli bir hayat yaşaması gerekir. Ruhi ve bedeni ihtiyaçları gidermek, hayatta dengeyi sağlamak ve korumak bakımından beslenmeye dikkat etmek önemlidir.
Kişi, ruh ve beden sağlığı için dengeli beslenmeli. İnsan sadece bedenini doyurmayı düşünüp ona ağırlık verir ve ruhunu gıdasız bırakır, maneviyatla beslemez ise dengeli bir insan olmaz.
Helal rızık kalbe, ruha sirayet eder ve maneviyatla beslenmesi ihmal edilmeyen ruhlar huzur bulur.
Kalp ve ruh sağlığının yolu hakiki imana ulaşmaktan ve helal lokmadan geçer.
Ruhsal huzur ve mutluluk Rabbe imanda, gönülden O’na yönelmekte ve kulluktadır. Ruhun özlemi dünyevi şeylere sahip olarak giderilemez.
Kalın sağlıcakla
Sait ÖZDEMİR
Eğitimci&Yazar