Neydi ki; Elif olmak?
- Işıktı Elif..
Her karanlık acıdan sonra
Küçücükte olsa açmaktı, zorda olsa ayağa kalkmaktı!
Mutluluğu da, hüznü de doya doya yaşamak,
İçten gelen her şeyi açığa vurmaktı..
-Gölgeydi Elif olmak!
Sevdiklerinin peşinden ayrılmayan,
Ama bazen varlığından rahatsız olunan bir gölge.
En çok da sabırdı Elif olmak..
Acıya,kedere, kötü söze, nankörlüğe, hüzne sabırdı.
Tek başına dimdik ayakta durmaktı.
Umutsuzluğa kapıldığı her günün bir sonrasında umutla direnmekti.
-incinmekti Elif olmak!
Kolay kırılmak,ama kolay affetmekti.
"Gönül Çalab'ın Tahtı" diyen Yusuf'a kulak asmaktı.
İncinip, incitmemek,
Kırılıp,kırmamaktı..
YORUMLAR