Dilsizsem Susmak Yakışmaz

Sesim çıkmıyorsa, dilim kesilsin.
Kalemim yazmıyorsa, elim kırılsın.
Klavyem suskun kalıyorsa, bırak dökülsün tuşları.
Ayaklarım, Filistin’i haykıran meydanlara götürmüyorsa,
Varsın dizlerim çöksün, yürüyemesin artık.

Çünkü Filistin, sadece bir coğrafya değil.
Filistin, benim derdim.
Benim yaram.
Benim kalbimde sızlayan adalet terazisi.
Ve susarsam, o terazinin kefesi kırılır.

Bir çocuk taş atarken tanklara,
Ben ekran başında dua etmekle yetinemem.
Kalemim susarsa, zalim kazanır.
Ben yazmazsam, kim söyleyecek gerçeği?

Yüreğimde Filistin varsa,
Bu yürek boş yere atmaz.
Bu göz, boş yere yaş dökmez.
Bu dil boş yere haykırmaz:
“Kahrolsun zulüm! Yaşasın direniş!”

Ben Filistinliyim, çünkü mazluma kin değil, dua düşer kalbimden.
Ben Filistinliyim, çünkü adaletin dini, ırkı, pasaportu olmaz.
Ben Filistinliyim, çünkü zalimin karşısında susmak,
Mazluma ihanettir.

Eğer bir gün bu sözlerim de susturulursa,
Bilin ki suskunluğum korkudan değil,
Bir haykırışın sessiz yankısıdır.

Ve Allah şahidim olsun:
Filistin kalbimde oldukça, ben susamam.