ANLAMAK VE ANLAŞILMAK ÜZERİNE

"İnsan, sevilmekten çok anlaşılmak istiyordu belki de." diyor George Orwell 1984'te.

Anlaşılmak o kadar önemli işte. Ya sizce, siz ne düşünüyorsunuz? Bana kalırsa sevilmek de önemli ama anlaşılmak bambaşka bir şey. Ne kadar çok isteriz, bizi anlayan, bize değer veren insanlarla aynı dünyayı paylaşmayı, değil mi?

Önemsendiğimizi hissettiğimiz ortamlarda hemen gonca gül gibi açıveririz. Bizi anlayan bir insan çıkmayıversin karşımıza, etrafında pervane olmak isteriz. Her dakika onunla muhatap olmak için fırsat kollarız.

İyi güzel de ya anlamak?

Anlaşılmayı istemek güzel ama aynı oranda anlamak da gerekir. Kimseyi anlamadığımız bir dünyada anlaşılmayı beklemek biraz fazla lüks olmaz mı?

Karşıdaki kişiye verdiğimiz değer, bize yücelik olarak yansır. Onu anlamak, anlamaya çalışmak, yargılamadan dinlemek büyük erdemlerdir.

Eskiden birileri bana bir derdini anlattığı zaman ona akıl vermek için çırpınır dururdum. Sonradan öğrendim ki birçok insan çözüm bulmak için değil, içinde bulunduğu durumu paylaşmak ve mümkünse anlaşılmak için anlatıyor. Eğer akıl veya yardım istemiyorsa bunun için harekete geçmemek en iyisi.

Anlamak ve anlaşılmak, bir bütünün iki parçası aslında. Biri olmadan diğeri asla bütün olamıyor. İnsan insanın aynasıdır. Anlarsan anlaşılırsın. Dinlersen dinlenirsin. Değer verirsen değer görürsün.

Hayatta mutlu olmak istiyorsak kendimizi iyi hissettiğimiz ortamlarda, bizi iyi hissettiren insanlarla birlikte olmaya özen gösterelim diye düşünüyorum. Tabii ki biz de o ortama ve insanlara özen göstererek...

İzzet Irmak