وانا لفى الدنيا كركب سفينة
نظن وقوفا والزمان بنا يسرى
Ve innê lefiddünyê kerakbi sefînetin,
nezunnu vukûfen vezzemênu binê yesrî
Biz insanlar(âhiret yolcuları olarak) bir gemiye binmiş yolculara benziyoruz,
biz(ve bizi uzaktan görenler) kendimizi hareket etmeyen,sabit ve yerinde duran zannediyoruz, halbuki zaman(akıp giderken, Yüce Allah'ın takdiri ve dilemesiyle zaman beraberinde) bizi(çoktan âhirete doğru yolculuğa) çıkarmış bile.
Şâir'in:
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan, dediği gibi insanlar gemide,gemi Yüce Allah'ın izni,emri ve dilemesiyle yoluna devam ediyor.
Gemideki insanlar ise kendilerini biz hareket etmiyoruz diye zannedebilirler ama gerçek o ki gidilecek yere çok seri bir şekilde seyrediyorlar
Ters orantılı olarak insanlar gidilecek noktaya yaklaştıkça kalkış noktasından uzaklaşıyorlar.
Bu gizemli ve önemli yolculukta şehvetlerin ve şübhelerin fitne ve fesad dalgalarına yakalanmadan,dinde ve inançta yara almadan ve zarar görmeden Rasülullah Efendimiz'in, Hz Nuh'un gemisi misali mübarek sünnetine sımsıkı sarılmayı, dünya ve ahirette sahili selamete çıkmayı yüce Allah bizlere ve bütün mümin kardeşlerimize nasîb eylesin.
Âmin.
YORUMLAR