Parantez
Parantez
Ve biz yine bir kış daha geçireceğiz;
Bombaların altında, ölümün pençesinde
Rahman ve Rahim olana sığınarak
Ve mukaddes ümidimizin ateşinde ısınarak.
Sesim cam kırıklarında feryat,
İçim kuyudaki Yusuf halleri.
Evet belki ben bir deliyim
Ama siz kesin ölüsünüz...
Yok sa durup öylece izlemek mümkün değil,
Bağırmalı, kırmızı alarm vermeli,
İnsanları derin uykularından uyandırmalı ,
Vicdanlarına seslenmeli..
Hepsi derin bir ölüm uykusunda ,
Büyük bir suçluluk uykusu.
Hareketleri;
Kaba, iç güdüsel ve spontone
Maneviyat yoksunu
Gözlerimizi dua etmek,ağlamak, öpmek,
Rüya görmek için kapatırız.
Çocuklar öldürülürken değil!...
Şimdi buraya bir boşluk bırakıyorum
Siz de parantez açarsınız
Yapmaya gücümüz yettiği halde
Yapmadıklarımıza dair...