Kozan'ın Su Derdini Çözmek Vatanseverlik Olmuştur…

KOZAN’IN SU DERDİNİ ÇÖZMEK VATANSEVERLİK OLMUŞTUR…
Tarihler 7 İkincikânun 1929)  7 Ocak 1929…
Kozan’ın halledilmemiş bir su meselesi vardır.
Adana’da çıkan Türk Sözü Gazetesi’nin Kozan’daki muhabiri haberleri mektup yazarak bildiriyor.

Haberler şimdi tuşlara basarak, kıtaları dolaşmıyor.
Muhabir mektubunu yazar ve postaya verir. 
 “Hususi” başlığı ile verilen haber şöyle başlıyor:
“Evvelki mektuplarımda bildirdiğim bütün mesarifi Darendeli Kavlakzadeler tarafından olarak Cami avlusunda harfine teşebbüs edilen kuyu yirmi metreye inildiği halde su bulunmamasından dolayı akamete uğramıştı.”
Daha önceki mektupta nelerin yazılı olduğunu ben bilemiyorum. Çünkü bu tarihte Latin Harfleri ile çıkan gazete daha sekiz gün önce Arap harfleri ile yayınlanmıştı.

Biz konumuza dönelim ve muhabirin yazdığı mektuptan Kozan’da su sorunu 1929 yılının Ocak ayının ilk haftasında nasıl çözülmüş ona bakalım.
“Her dertten fena olan bu su meselesindeki ihmalkârlığın cezasını kendi sıhhatleriyle ödeyeceklerini takdir eden azimkâr Kozanlıların başına geçen bazı münevveran, aralarında su meselesini münakaşa ederek bu derdin izalesi hususuna teşebbüs etmişlerdir…”

Şunu anlıyoruz: Halkın su meselesi halkın sorunudur. Henüz belediye teşkilatları halkın hizmetlerini tam olarak karşılayabilecek bütçeye sahip değildir. Yasal bir zorunluluk olmadığı halde halk su sorununu kendisi çözecektir aksi takdirde bu ihmalkarlığın bedelini sıhhatiyle ödeyecektir.
Kozan Muhabirinin mektubu devam ediyor:
“Kasabanın münasip bir mahallinde açtırılacak artezyen kuyusu mesarifinin temini için Belediye Reisi Ahmet Hâfi Bey’in riyasetinde teşekkül eden komisyon bu babtaki merasimi kanuniyeyi ikmal ederek faaliyete geçmiştir.”

Kısacası şu: Para toplamak için bir komisyon oluşturulmuştur. Belediye Başkanı komisyona da başkanlık yapacaktır.

HALK PARA VERMEYE KOŞUYOR.
Su getirtmenin biraz da hayır işi olduğunu düşünen halk, (- ki öyledir) Kozan Muhabirinin anlatımına göre şöyle tepki veriyor: “Esasen su derdinden bizar kalan ahali bu emri “hayra iştirak” için komisyona koşuyor.
Teşebbüsün birinci günü 1.500 liraya yakın para toplanması, asırlardan beri öz Türk Vatanına fedakârlıktan çekinmeyen Kozanlıların kalplerindeki hamiyet hissinin daha muazzaf bir surette yaşadığını gösteriyor.”

MEDENİYET YOLUNDA
“Buhusus iane verenler arasında hiçbir varidatı ve serveti olmadığı halde evvelce dişinden tırnağından arttırmak suretiyle biriktirdiği 100 lirayı artezyen için veren Fekeli Topal Durmuş Ağa’nın bu teberruu medeniyet yolunda koşan Türklük için bir vesileyi mefhelettir.

İane verenlerin esamisi aşağıdadır. Müteşebbislerden olup her zamanki gibi bu işe de 500 lirayla iştirak eden Kavlakzade Hüseyin ve Fekeli Tüccar  Ahmet Çamurdanzade Hilmi ve Akçalızade Zeki Beylere ve bu emri hayrın husulünü teshil eden Kaymakamımız Feyaz Beylere memleketin menafi namına teşekkür bir vecibedir.
 İANE VERENLERLİRAKavlakzade Hüseyin Bey 500 Yürükzade Oteli 150 Akçalızade Zeki Bey 100 Belediye Reisi Hafi Bey 75 Çamurdanzade Hilmi Bey 75 Fekeli Bekir Ağazade  Ahmet Bey 125 Topal Durmuş Ağa 100 Dava Vek. Akçalızade Kamil Bey 50 Sofuzade Mehmet Ali Efendi 70 Kahveci Bekir Ağa 30 Fekeli Ahmet ve Ali Efendi 25 Fekeli Hakkı Efendi 15 Suçakzade Durmuş Efendi 25 Bayramzade Hasan Efendi 30 Kumluklu Ali Efendi 15Toplam1,355 Lira
Gazetenin Haberi böyle…
Su sorunu çözülmüş mü veya çözülmemiş mi bence hiç önemi yok.
Aynı şehir veya kasabada yaşayan insanların ortak sorunlarını çözmek için bir araya gelmiş olmaları örnek bir davranıştır. Türkiye’nin o günkü koşullarında gücü yeten halkın bir araya gelerek “imece” usulü ile sorunları çözme gayreti içinde olmaları bir bilinçtir.

Dikkat ederseniz, bağış yapanlar arasında o günün belediye başkanı daha var…