Esra Gül / Sessiz Sedasız

SESSİZ  SEDASIZ 
Silinir hafızan ne isim kalır ne sîma
Ne söylenirse söylensin kâr etmez hiçbir imâ
Gözler görmez, zihin düşünmez, durur dimağ 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

Gönül mü yorgun zihin mi bilemezsin
Geçmişi hatırlar ama gülemezsin
Geleğe dair bir tek hayal kuramazsın 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

Sağında solunda yok bir tanıdık 
Sanki herkes sana yabancı artık 
Bu duygunun tarifi imkansız artık 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

Gözlerine bakarken bir çift göz 
Kimsin sen dersin kiyafetsiz kalır söz 
Akıl başa gelince utanır yüz 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

Baba sureti canlanır gözünde 
Ana hayattadır öldü sanırsın özünde 
Beklerken bile insanlar hastane önünde 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

Bir gün ölüm hak olacak şimdi nefes helal
Getirmedinse yaşarken benliğe halel 
Allah'ım yaşamak zorsa emaneti gel al 
Kalakalırsın öylece sessiz sedasız 

ESRA GÜL