Allah Bu Millete Bir Daha İstiklâl Marşı Yazdırmasın

Allah! Bu Millete Bir Daha İstiklal Marşı Yazdırmasın !

 Gecenin zifiri, kışın ayazı bir de kalemimin masaya vuran tıkırtısından başka sada yok şimdi odamda. Günün yasıyla dertlendi yüreğim, Bıraktığın emanetle dile geldi kalemim. 
"Allah bu Millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın"diye seslenişin çınlıyor kulaklarımda... Tarih! demiştin, "İstiklal marşı bir şiir değil, tarihi bir değerdir" Yeniden tarihi yaşamamak mı? yoksa, acı dolu günlerin geri gelmemesi için mi? Bağımsızlığın tehlikeye Girmemesi için miydi? Yoksa yüzlerce, binlerce yetimin ardına yenileri eklenmesin diye miydi bütün içtenliğinle söylediğin bu söz? Ya bizler... Bilmem kaç yıl geçti  mürekkebinden dökülen bu satırların idrakine varmayalı... Yazdıklarının Özüne vasi olmayalı... 




Şimdilerde geç kalınmış bir ızdırabın iç sesiyle konuşarak sana sesleniyorum... 

Korkma! diye başlayan mısranın sırrına eremedi hala, bu topraklarda doğup büyüyen evlatlar. Al sancak altında toplanamadık Ey Akif! Birlik olamadı insanlar... "O benim milletimin yıldızdır parlayacak, o benimdir o benim, milletimindir ancak "derken, yüreğinde hissettiğin varoluşun sırrına mazhar olamadı bu hayatta kalma çabasından başka düşüncesi olmayan ketumlar..." Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım"diye nidalarda bulunduğun vatan evlatları, şimdilerde kendini yine kendi zinciriyle hapseder oldu umutsuzluk zindanlarına..." Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var"sözünle  şahlanması gerekirken yüreklerimiz, medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavara çanak tuttu zayıflamış iradelerimiz..." Verme dünyaları alsan da bu cennet vatanı "sözünü yanlış duydu kulaklarımız. Sen ki, "ruhumun senden ilahi şudur ancak emeli" derken, dünü, bugünü, yarınlarımızı gülistana çevirecek dua ve niyazlarda iken Rabbine, bizler ahh, vahh deyip durdukta, yine de yaşar olduk zevki sefa içinde... 

Şimdi, Birdaha ses ver! 
Bir daha okunsun tarih...
Uyuyan dimağlara, Milletim Uyan! dercesine,
Yeşertsin yeniden, susamış yürekleri... 
Kök salsın yediden yetmişe pas tutmuş sinelere... 
Sözlerime bu niyazlarla son verirken, Akifçe seslenmek isterim acizane;  

"Allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın" 

"Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk'a tapan, milletimin istiklal!"

Esra GÜL